Şanlıurfa ve Adıyaman'da Sel Felaketi
Bu manzara karşısında elim titredi bir an. Ne yazabilirim ki bunun için diye düşündüm. Söylenecek söz var mıdır? Dile getirince rahatlayacak mıyım? Neler oluyor sorusu geliyor mu sizin de aklınıza? Bunca doğal afetlerin fazla olması korkutucu değil mi? Önce deprem, şimdi de sel felaketi. Nasıl toparlanacak oradaki insanlar acaba. Deprem eve girmeye korkuttu herkesi, selde eve girmeye mi zorluyor? Bu kadar su nasıl bir anda taştı? Aklımda deli sorular var. Bu sorular neden geliyor aklıma. Artık korkuyor insan da ondan. Yaşanılan acılar artıkça insanın çaresiz oluşunu gördükçe ve elinden hiç bir şeyin gelmediğini bilmek. En çokta bu insanın zoruna gidiyor sanırım. Elinden hiç bir şey gelmiyor. Sadece bakıyorsun, sonra gözlerin büyüyor, nabzın hızlanıyor ve elin ayağın titriyor. Sonrasında da elimizde olan tek şey oradakiler için dua ve iyi dilek temennileri... Başka bir şey değil. Olması gereken bu mudur? Hayır ama dedim ya elimizden bir şey gelmeyince tek sığınamız