Sevgi Nedir?

      Sevgi nedir?

        Bu soru her zaman sorulur ve cevabını da merak etmişizdir. Sevgi üzerine yorum yapmayı ve konuşmayı çok severiz. Sevgi bize göre farklı anlam ve ifadeler barındırır. Bir kişiye karşı hissedilen güzel duygulardır. Güzel neden diyorum çünkü sevgi temizdir ve kirletilemez. Başka anlamlar yüklenip sevgiyi farklı gösteremeyiz. İnsanı bir şeye veya bir kimseye bağlılık göstermeye iten duygudur sevgi. 

        Sevgi denildiğinde genel olarak akla her zaman iki karşı cins arasındaki duygusal çekim olarak gösterilir. Nedense bu daha dikkat çeker. Yokluğunun az olmasından mı ya da olmasını istediğinden mi bilinmez ama ilk akla hep bu gelmiştir. Belki de doğrudur kim bilir. Sevgi deyince ortay payda da buluşmaktır. Buda karşı cins olma ihtimalini yükseltiyor da olabilir. Ama bu demek değildir sevgi tek çeşittir. Aksine sevgi çok çeşitlidir. Daha genel bir çeşitleme yapmak istersek şöyle diyebilirim; insan sevgisi, hayvan sevgisi, bitki ve doğa sevgisi, yaşama sevgisi vs. bu çeşitlendirmeyi artırabilirim. Buna sınır koymak her zaman olduğu gibi bizim elimizde. Sevgimizi kime veya kimlere vermek istediğimiz bizi bağlar. Bir başkasını değil. 

         Sevgi zorla elde edilecek bir duygu da değildir hani. Zorla sevdiremediğin gibi zorla sevemezsin. Bu içten gelen bir duygudur. Şunu diyebiliriz tabi zamanla daha artmasına vesile olunur ama zorluluk etkisi maalesef yoktur. Tabi şimdi bunu derken aklıma zorla seven insanlar geldi kim bilir vardır belki ben bilmiyorum. 😊 Yorum yapmama hakkımı burada kullansam iyi olacak sanırım. 😉 

        Bana göre sevgi koşulsuz olandır. Yani bir beklenti ya da bir gayen olmadan sadece seversin. O kişi veya sevdiğin her ne ise ona karşı beklentiye girmeden seversin. Şöyle örneklemek isterim; çok sevdiğiniz bir kitap, film ya da orman düşünün. Bu tarz şeyler veya yerler size karşı duyguyu vermez ama siz seversiniz. Çünkü sevginizin karşılığı olacak diye değil de, sevmek için onu seversiniz. Tabi bunu insan üzerinde düşününce tam olarak bunu beklediğimiz söylenemez. Ama şuna inanıyorum ki, sevgin saf ve içten ise karşılık beklemeden sadece seversin. Ki sevgi çok güzel bir şey olduğundan yanlış kişiye bunu hissedeceğini de açıkçası düşünmüyorum. Gerçek sevgi budur bana göre.

        Anne, babaya hissedilen sevgiyi düşünelim şimdi. Onlar seni sevdiği için mi seversin anne ve babanı, hiç düşündün mü? Hayır, aksine onlar sana bunu hissettirmeden sen onlara bağımlı olarak yaşarsın ve seversin. Herkes sever demiyorum. Sevdirecek anne, baba var birde diğer kısım var. Söylemek istemediğim kısım sevgisi olmayan anne ve baba. Tabi herkes bu konuda şanslı değil kabul ediyorum. 

        Şansız olan kısma şunu söylemek istiyorum; diyelim anne ve babası onu sevmedi bu kişi onlar sevmedi diye oda sevgisini yoksun bırakabilir mi? Yani sevgi istediğinde vazgeçilebilecek bir duygu mudur sizce? Ben buna katılmıyorum. Yani sevgi öyle bir anda bitmez. Baştan da belirttiğim gibi sevgi koşulsuzdur. Beklentiye girmeden içinden geldiği gibi davranarak gelen bir duygudur. O hissettirir ve sen seversin. Budur başka açıklaması yoktur bence. 

        Şimdi gelelim şanslı kısma sevginin karşılığını alınca ne mi olur sevgi tomurcuğu olursun. Birlikte artırır ve birlikte çoğalırsın. Anne, baba ne kadar sever ise çocukta bir o kadar karşılık verir. Buda birlikte sevgi çoğalmasına neden olur. En güzel kısmı da budur tabi ki. Umarım herkes karşılıklı sevgiye nasip olur ve birlikte çoğalan sevgileri olur. Çünkü o zaman sevginin de anlamı bir başka oluyor. En önemlisi de sevgi bir ömür boyu sürüyor. 

        Sevgi ve aşk farklı duygulardır. Sevgi herkese duyulan bir duygudur. Ama aşk daha özel ve daha kişisel bir duygudur. Sevgi evrenseldir diyebiliriz. Aşk ise kişisel kalır. Sevgi paylaştıkça güzelleşir iken aşk için aynı şeyi diyemiyorum. Sıkıntılı bir durum söz konusu. Ondan aşk konusunu şimdilik raftan kaldıralım biz sadece saf ve evrensel olan sevgimize bakalım. Sevgi ilgiye muhtaçtır. İlgi oldukça sevgi artar ve güzelleşir. İlgisiz kalınca sevginin değeri az olur belki yerinde sayar sadece. 

        Devam etmek gerekirse sevginin her türlüsü güzel ve anlamlıdır. Yeter ki sen güzel sev ve sevmeyi bekle. Elbet sevgi de seni bulacaktır. Çünkü o güzeli bulur ve ona gitmek için elinden geleni yapar. Sevgi büyüdükçe güzelleşir ve anlamlı olmaya başlar. Sevildikçe daha güzel bakarsın hayata. Daha iyi hisseder ve daha iyi yaşamak için elinden geleni yaparsın. Sevmeden önce hayata bakışın da durağan olur. Hissedemezsin anlayamazsın ama sevdikçe her şeyin varlığını görmeye ve onları anlamlandırmaya başlarsın. Daha önce yürüdüğün sokağı ve caddeleri bir başka görmeye başlarsın. Uçan kuşu fark edersin. Yeni olan değişikler dikkatini çeker. En ufak güzellikler hoşuna gider ve onları izlemek istersin. Çiçeklere veya doğaya daha canlı gözlerle bakarsın.   

        Sevgi sınırsızdır. Yemek yemeyi sevmek gibi, kitap okumayı sevmek gibi, spor yapmayı sevmek gibi, film-dizi sevmek gibi istediğinizi ekleyebilirsiniz. Yemek sevmek konusunda artı bir sevgi gerektiğine bende inanan biriyimdir. 😉 Yaşasın yemek yemek diyorum kısacası. 

        Sevgiyi gösterme şekilleri bazen benzerlik gösterse de, bazıları da kişiye özeldir. Kim nasıl seviyor ise öyle gösterir. Karakteri nasıl ise öyle yansıtır. Kimi dokunarak, kimisi ise uzaktan sevmeyi tercih eder. Bu kesinlikle kişiye göre değişkenlik gösterir. Ama önemli olan karşıdakinin de sevgiye verdiği tepkidir. Ona göre dokunmak veya dokunmamayı da karşıdakinin sevgine verdiği tepki ile şekillendirirsin. Sonuçta bu konuda özgürüz. Kısıtlanma gibi bir şey söz konusu bile olmaz.

        Sevgilerin başında ALLAH sevgisi vardır ve hiç unutulmaz. En güzel sevgi türüdür. O'na layık olabilmek adına yapamayacağımız şey yoktur. Sevgisi tükenmez ve gün be gün artar. Karşılık beklemeden sevmeye en güzel örnek budur işte. Uzaktan uzağa dolu dolu severiz. Her daim sevmeye ve her daim O'na layık insanlar olmaya diyelim. 

        Sevgi, insanı yalnızlık duygusundan da kurtarır. Başkaları ile birlikte bütün halinde hareket etmeyi sağlar. Tekillik değil de bütün halinde birlikte takılmayı sağlar. Sevgi oldukça anlayış ve empati duygusu da gelişir. Nefret duygusu yok olmaya başlar. Birine yardım etme ve ona iyilik etme duygusu artar. Sevgi merhametimizi artırır. Kalbimizi temizler ve güzelleştirir. Çirkin düşünceleri aklımızdan çıkarır. Sevgi bazen de küçük hataları görmezden gelmeyi de sağlar. Aynı zamanda bir kişinin ayıbını da kapatmayı öğretir. Sevgi oldukça her şey ne kadar güzel ve anlamlı oluyor değil mi?

        Sevgi için güzele dair ne eklersek ekleyebiliriz. Güzel olan bütün duyguları barındırır. Seni iyi hissettiren ve iyi ki dedirtecek duygudur sevgi. Varlığı ile kendini güvende hissetmeni sağlar. Özgüven duygunun artmasını ve ortamlarda rahat hareket etmeni sağlar. Yeni ortama girdiğinde ortama uyum sağlamanı ve bir bütün olarak var olmanı hissettirir. Sevgiyi tatmamış bir insan bunu bilmez ve bocalar. Ama seven ve sevilen insan bunu büyütmek ve yeni insanlara da sevgi vermek için elinden geleni yapar. Sevdikçe ve sevildikçe güzelleşiriz. Bunu sakın unutmayalım olur mu? Sevgimiz daim olsun. Sevdiklerimiz ile güzel hayatımız daha da güzelleşsin ve hiç bitmesin bu sevgi. Sevgiyle kalın... 😊💜🌸