Keşke Demeden Yaşamaya Bak!

        Her insanın keşke dediği anları vardır. Eminim ki olmadan da olmuyor. Olmasını çok isteriz o muhakkak. Ama bazen bu elimizde olmaz. Tabi her şey için olmasa bile kendi hayatımız için ve isteklerimiz için keşke demeden yaşamaya bakmamız gerekiyor. Hayat o kadar hızlı akıyor ki bir bakmışsınız sona gelmişsiniz. Hatta sonu da geçmiş buna düşünmeye zamanınız bile olmamış olabilir.

        Keşke demeden yaşamaya bakalım. Hayat bize rağmen her türlü ilerliyor. Onu durdurmak ya da bekletme gibi bir şansımız yok. Bugün olduğun yaşa ve güne bir daha gelemeyeceksin. O yüzden kıymetini bil ve ona göre yaşa. Sonra geriye sarmak gibi de imkânın yok. Bunu da unutma!

        Hayat her zaman güzel geçmiyor olabilir. Özellikle kayıplarımızdan sonra. Hatta keşke kelimesini o anda kullanmaya başlarız. Keşke o olsa da bunu yapsaydım veya şunu deseydim diye. Bunu o kişiyi kaybettikten sonra değil de hala hayatta iken ve hala sizin yanınızda nefes alıyorken bunu yapın. Sonra geç kalmış olabilirsiniz. O zaman gidip mezar taşına ağlarsanız da inanın etkisi olmuyor. Kaybettikten sonra söylenen hiç bir sözün ya da yaptığınız hiç bir davranışın önemi kalmıyor artık. 

        İnsan kaybetmeden kıymet bilmeli ve ona göre hareket etmelidir. Bir karar aldığınızda emin olmadan bunu yapmayın. Hayatınızdaki insanlara gereken değeri verin ve var oldukları için mutlu olun. Aynı zamanda bunu onlara da hissettirin. O zaman karşılıklı mutlu olursunuz. Hatta daha mutlu olmaya başlarsınız. Buna dikkat etmeye çalışın. Kayıplar çok kötüdür. Sonra da bunun boşluğu doldurulmaz ve ne yapılırsa yapılsın etki etmez. 

        Bir adam kızına bir hediye almış. Bir çift ayakkabı. Yepyeni ve kızına hediye edeceği için çok mutludur. Fakat kızı bu ayakkabıyı giyemeden ölür. Sonra ne yapsın o ayakkabıyı bu adam. Yapmak istediği ve yapamadığı şey olarak kalır ona. Her o ayakkabıya baktığında eminim aklına kızı gelir. Sonra da keşke hayatta olsa da giyse diye söze başlar. Ama maalesef ölüme bir çaremiz yoktur. Her şeye bir çare çözüm aranabilir ama ölüme yoktur. Bunu zaman içinde alışmaya ve öğrenmeye başlıyoruz. Ama her ölüm ile daha ağır olduğunu hissediyoruz. Sanırım alışmıyoruz. Alıştığımızı sanıyoruz sadece. Belki de başka bir seçeneğimiz olmadığı içindir.  

        Kayıplar hayatımızın her noktasında olacaktır. Bunu biliyoruz. Her yeni gün ile birlikte gözlerini bu dünyaya açan bebekler olduğu gibi, her yeni gün ile birlikte gözlerini yuman nice insanlarda olacaktır. Bunun ne kadar kötü olduğunu sadece yaşayan bilir. Birde gerçekten kaybın etkisini hisseden bilir. Keşke olmasaydı... Ama bu mümkün değil işte. Her insanın bir keşke dediği an var demiştim. Özellikle bunu kayıplarımız için kullanırız. Tabi bir tane olsun oda gücümüzün yetmediği şeylere olsun. Onun dışında olmasın. 

        Hayatımız önemlidir. Keşke dememek ve daha mutlu olmak adına kendimize ve içimizdeki gerçek bene odaklanalım. Ona göre yaşamaya dikkat edelim. Kendi isteklerimizi ve yapacaklarımızı ertelemeyelim. Sonra geç kalabiliriz. Görmek istediğiniz veya sevmek istediğiniz birileri varsa gidin görün ve sevin. Hele de hala hayatta ise muhakkak yanına gidin ve hasret giderin. Sonra görmeyebilirsiniz. Bunu unutmayın hayat kaybetmeye ve de kazanmaya odaklıdır. Umarım her zaman kazanan tarafta olursunuz. Keşke demediğiniz bir hayat diliyorum. Sevgiyle kalın. 😊💜🌸