Senin için başkasından vazgeçen, Bir gün mutlaka başkası için senden vazgeçer!

        Mevlana'nın; ''Unutma; senin için başkasından vazgeçen, bir gün mutlaka başkası için senden vazgeçer.'' sözü ne kadar da doğru değil mi? Yani düşününce hak vermemek elde değil sanırım. Buna rağmen kabul eden insan nasıl oluyor o zaman. İşte o kısmı bende anlamış değilim. O kadar kapılabilir mi insan? Kapıldığı için de haksız sayılabilir mi? Oldukça sıkıntılı durum olduğu kesin. 

        Bugün birini sevmek kolay değildir. Daha doğrusu sevmek demeyelim de birine güvenip sevgiyi büyütmek kolay değildir. İnsanlar çok yalan söyler oldu. Bu yüzden kimin doğru söylediğini bazen kestiremiyor insan. Bu güven sorunu oldukça yanlış ilişkilerde olacaktır. Belki de hiç olmayacaktır. Cesaret etmek bazen kolay olmuyor sonuçta. 

        Peki, biri varken birine gitmenin mantığı nedir? Yani burada haklı olduklarına dair bir işaret ya da bir neden var mıdır? Kendince belki, kim bilir. Fakat bana pek doğru gelmiyor. Ne olursa olsun kişi kendisine saygısızlık ediyor aslında, tabi bunun da farkında değildir. Kandırdığı kişi kendisinden başkası değildir. Birde birinin varlığını bile bile bunu kabul etmek nedir o zaman? İşte buna daha çok takılıyorum. Yani birinin varlığı o kişiyi rahatsız etmez mi? Paylaşımcı biri mi oluyor ya da o kişiden ayıracağı için önemsiz biri mi oluyor o var olan kişi. Her ne ise cevabı bence o kişi de yanlış yapıyor. Sonuçta bugün onun için geldi yarın bir başkası için gidecektir. Bu değişmez. Bunun değişeceğini iddia eden kendini kandırmaktan başka bir şey yapmıyordur. Yok, çok seviliyorum benden başkasına gitmez gibi sözler de bana inandırıcı gelmiyor. Sonuçta senden önce bir başkası vardı ve o varken sana geldi. Onu bıraksa ne olur bırakmasa ne olur. Aynı sonuca varıyoruz.

        Birinin varlığını bilip bir ilişkiye temiz başlanıldığını düşünenler var mıdır? Gerçekten bunu düşünen var mı merak ediyorum. Yoksa da hiç o var olan kişinin yerine düşünüyorlar mıdır? Yani empati kurma durumları var mıdır? Bir bakıma bunu yapıyor olsalardı bu ilişki var olmayacaktı. Bunu yapmadıkları için de kendilerinde bir hak olarak görüyorlar. Sonrada başka biri çıkınca neden benim başıma bu geldi diye de söylenmeler başlar. Sanki daha önce o bunu yapmamış gibi. 

        Her kim olursa olsun yanlış bir şeydir. Aynı zamanda bunun cinsiyeti de olmaz. Yani kadın veya erkek diye ayırmamızda doğru değildir. Sonuçta yanlış yanlıştır. Cinsiyete göre olmaz. 

        Aklıma takılan bir diğer soru bunu bana yapar diye hiç düşünmez mi insan. Ben olsam demiyorum. Çünkü düşüncesi bile hoşuma gitmiyor. Fakat kişi ilerde bana da aynısı yapar diye tedirgin olmaz mı? Olması gerekiyor garantisi yok sonuçta. İnsanın her şeyi yapma durumu var ve her şey yapılabilir. 

        Konu insan ve ilişkiler olduğunda ne kadar karmaşık olabiliyoruz. Daha doğrusu her şey bir anda nasıl da birbirine girebiliyor. İnsanlar kendilerine saygı duymaz iken saygı beklemeniz pek de kolay olmaz. Sonuçta bir insan önce kendisini sevmeli ve saymalıdır. Daha sonra çevresine bunu yapmaya hazır olur. Yoksa bunu yapması pek olası değildir. Yani duygusuz olmak ile birlikte kandırmaya da müsait olur. Bir kere bu şansı elde edince sürekli tekrar ederler. Sonra gerçek ortaya çıktığında da suçlanan yine karşılarındaki insanlar olur. Kabul etmeselermiş gibi sözler çıkar ortaya. Hani hem suçlu hem güçlü dediğimiz bir söz vardır. İşte bu söz bu tür insanlara tam uyar. 

        Hayatımıza her çeşit insan girer. Fakat umarım onlar iyi niyetli ve gerçekten bizi seven, değer veren insanlar olur. Hatta bizim iyiliğimizi kendisinden fazla düşünen dersek de fena olmaz. Sonuçta iyi düşünen iyi bulur. O yüzden iyi insanların artmasını ve biri varken bir başkası ile olmayan insanların daha çok olması gerekiyor. Umarım böyle kötü bir tecrübe etmezsiniz. Hangisi olduğunuzun önemi yok. Hiç biri olmayın siz. Doğru yerde ve doğru insan ile olun. Sevgiyle kalın. 😊💚🌼