Sıradanlaşan Aşklar!

        Bugün biraz sıradanlaşan aşklar hakkında konuşmak istiyorum. Bir yazı okudum ve dikkatimi çekti. Bu konu hakkında yazmanın gerektiğini hissettim. Sizce sıradanlaşmak nedir? Bu sadece aşk için değil genel hayatımız için de geçerlidir. Sadece konu aşk olunca daha dikkat çekiyor sanırım. Yoksa sıradanlaşan sadece aşk olmuyor. İnsanlar da sıradanlaşıyor. Daha doğrusu belli bir rayda durup ilerliyor. Enerjileri mi tükeniyor acaba ya da başka bir şey mi? Bunu biraz düşünmek gerekiyor. 

        Aşk, kişiler arası ilişki veya bir başka varlığa duyulan derin sevgi olarak tanımlanıyor. Sevginin en güçlü hali diyebiliriz. Bu sevgi hem ruhen hem de bedenen âşık olmak demektir. Oldukça kuvvetli ve büyük etkisi olduğu kesin. Peki, âşık olundu sonra hep aynı mı devam ediyor? İşte burada aşkın devam etmediğini ve sıradanlaşmaya başlaması başlar. İki kişi arasında olan aşk bir zaman sonra normal bir sevgi ve alışkanlığa dönüşüyor. İlk başlardaki o tutku ve heyecan yerini sıradan bir ilişkiye bırakıyor. Bu sıradanlaşan aşklar ise kişiler arasında sorun olmaya başlar. Sonuçta her insan sürekli sevmek ve ilgi görmek ister. Daha doğrusu sevdiği ve âşık olduğu ölçüde karşılık ister. Ama bu her zaman mümkün olmuyor. Bazı insanlarda bu çabuk tükenebiliyor. Nedenleri her ilişki için farklı olabilir. 

        Bazı ilişkiler belli bir zaman sonra neden böyle olduk sorusunu getirir. Birde bu tek taraflı fark edince kötü oluyor. Taraflardan biri acaba artık beni sevmiyor ve düşünmüyor diye hisseder. Bu da oldukça kötü sonuçlara neden olur. Bir ilişki durağan olmaya başladı ise biraz sıkıntı olduğu kesin. Ama her zaman için bunu diyemeyiz. Sonuçta öncesinde ilişki yoktu ve birlikte olmak için belli bir çaba ve uğraş vardı. Fakat belli bir zaman sonra birlikte hareket edildiğinden sanırım aşk alışkanlığa dönüşüyor. Alışkanlık bana kalırsa sevmekten daha kötüdür. 

        İlişki belli zaman sonra sıradanlaşmaya ve bir şey hissettirmemeye başladı ise belki ilişki düşünüldüğü gibi büyük değildir. Daha doğrusu aralarındaki aşk veya sevgi adına ne derseniz o kadar da büyük değildir. Sonuçta sevgi bitmez ve her zaman devam eden bir şeydir. Aşk belki kavuştuğundan bitip sevgiye dönüşebilir. Bunu kabul ediyorum ama sevgi bitmez ve heyecanı ya da etkisi her daim olması gerekir. Sonuçta bu farklı bir duygu ve insana iyi hissettirmesi gerekiyor. Bunun normalleşmesi demek sevginin azalması ve tükenmesine doğru gidiyor demektir. En azından bana göre. Sonuçta sevdiğiniz insan ile ilişkinin başlangıcında yapmaktan hoşlandığınız şeyler varsa bu her zaman hoşunuza gitmelidir. Gitmiyorsa sevginizi kontrol edin. 

        Şöyle diyelim anne, baba veya kardeş sevgisi nasıl daima ve sürekli olarak var ise aşk ve diğer sevdalar içinde bu geçerli olmalıdır. Sevgiler farklıdır kabul ediyorum. Ama özünde sevmek süreklilik arz eden bir şeydir. Azalması demek vazgeçmek demektir. Anne içinde geçerli âşık insan için de geçerlidir. Bir ilişki de sıradanlaşmamalıdır. Evet arada yaş alırız enerjimiz biter bazı şeyleri eskisi gibi yapmakta zorlanabiliriz. Her zaman dışarı çıkamayabiliriz. Ama bu demek değildir birlikte vakit harcamayacak anlamına gelmiyor. Yaş aldıkça birlikte yeni deneyimler öğrenir ve onları uygularız. Bu sayede ilişki sıradan olmak yerine ve durmak yerine daha güzel olur. Her yeni gün ile birlikte sevdiğin ile olmanın tadı başka olur ve bu her zaman aynı olur. Yok değişiyor ise bu sevgide bir sıkıntı var demektir. 

        Sevgi bana göre azalan bir şey değildir. Tam tersi daha çok artması gereken bir şeydir. Evet, arada normalleşecek etkisi eskiye göre azaltabilir ama bu o kişi ile mutlu olmayacak anlamına gelmiyor. Aksine onunla yapılan her ne ise kişiye mutluluk vermelidir. Yoksa neden onunla birlikte olsun ki. Bana göre bir insan ilişkinin sıradanlaştığını düşünüyorsa bir şeyler hissediyor ve ondan söylüyordur. Mutsuz olmaya başlamıştır ve bu onun canını yakıyordur. Daha doğrusu onun sevgisi devam ederken karşısındaki insanın sevgisinde azalma olduğu için etkileniyordur. Aksine onda da sevgi azalması olsa idi beraber bunu da atlatır hissetmezlerdir. Normal alışkanlıklar şeklinde bir ilişki olurdu. Ama biri sevgisini büyütür iken bir diğeri azaltıyorsa bu ilişki için kötü zamanlar geldiği anlamına gelir. Seven için de sevgisi azalan içinde zor durum söz konusudur. 

        Şunu da bilmek gerekiyor ki ilişkinin kötü gitmesi her iki taraf için olumsuz etki eder. Burada sadece seven olarak bakmamak gerekir. Sonuçta bir taraf sevmiyorsa ve ilişki devam ediyorsa onun içinde zor olur. Devam ettirmeye çalışması da daha kötü olmaktan başka bir şeye sebep olmaz. Kısacası iki taraf içinde kötüdür. Peki, ne yapılmalıdır? İlişkiye son vermek bir çare midir? Bazen bu olmaz. Yani yeterli bir çözüm değildir. Hele de evli ve çocuklu olan insanlar için. Arada bir evlilik ve çocuk olması düşünülmesi gereken bir konudur. Her zaman en sonu düşünmez çoğu anne baba. Tam tersi çocuklar için ne kadar ileri gidebilirim derdine düşerler. Tabi ne kadar olduğu kısmı ilişkiye göre değişir. Saygının olduğu bir ilişkide sorun olmaz diye düşünüyorum. Ama saygı da yok olmuş ise bitiş noktasına gelinmiş demektir. Saygı yoksa sevginin var olması da bir anlam ifade etmez ve çocuklar için de gerekli olan ayrılıktır. Üzülerek bunu söylüyorum çünkü sonradan çocuklar için daha kötü şeyler olabilir. Bazen bitirmek en iyisidir. 

        Sıradanlaşan aşk olsun sevgi olsun iyi olmadığını kabul ediyorum. Genel olarak sıradanlaşmak insana iyi gelmez. Bunun yerine farklı bir heyecan ister insan. Bu yüzden yeni aktiviteler bulmalı ve yeni şeyler denemelidir. Bu sayede belki ilişkiye yeni heyecan ve etkiler verilebilir. Seviliyorsa her şey mümkündür. İlişkinizi kaybetmek istemiyorsanız her zaman bir şeyler mümkündür. Bunu karşından beklemek yerine sen ilk adımı at. Sonra bak bakalım neler oluyor. Umarım tükenen ve sıradanlaşan aşklar yerine daima seven ve sevilen aşlara sahip oluruz. Sevginin hiç bitmediği aksine gün be gün artan türünden olsun. Her ilişkimiz için geçerli olsun. Sevgimiz daim olsun. Sevgiyle kalın. 😊💚🌸